یامهدی

علت نام گذاری جعفر طیار:

 در روایتی از رسول اکرم (ص)امده  که شبی را در بهشت وارد شدم در حالی که جعفر با ملائکه پرواز می کردنقل شده که پیامبر هم در حق او دعا کرد که خداوند عزوجل به تو دوبال عطا کند که با ملائکه در بهشت پرواز کنی از ان پس لقب جعفر طیار را گرفت .

منبع :تاریخ طبری  ج2 ص58

امام علی (ع): دلت  برای تو سالم نخواهد شد مگر آنکه برای مومنان همان پسندی که برای خود می پسندی

عبدا …بن سبا واقعیت یا خیال؟؟؟؟

از دیدگاه اهل سنت:طبق روایات اهل سنت یهودی بوده ولی بعدا مسلمان شده وبعدپایه گذار دیدگاه های غالیان گردید

از دیدگاه شیعه:علامه سید مرتضی عسگری ودیگر مورخان براین نظر ند که این شخصیت افسانه ای بوده ووجود خارجی نداشته وشخصیتی جعلی در تاریخ بوده است .

منبع:کتاب عبدا…بن سبا علامه عسگری  ص 36-94

امام صادق (ع) فرمود : هرکس برای خدا از برادرش دیدار کند ،خداوند عزوجل می فرماید ،مرا دیدار کرده ای وثواب تو بر منست وبه ثوابی جز بهشت برای تو راضی نمی شوم .(اصول کافی،3/255)

ایران باستان
 
برافروختن آتش بر روی هیزم و روشن کردن فشفشه، از رسوم جاافتاده در جشن چهارشنبه‌سوری است.
یکی از جشن‌های آتش که در ایران باستان برای پیش‌درآمد یا پیشواز نوروز برگزار می‌شده و آمیزه‌ای از چند آیین گوناگون است، جشن سوری بوده‌است. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی است که در این روز می‌افروخته‌اند. در تاریخ بخارا آمده‌است: «چون امیر سدید منصور بن نوح به ملک نشست، هنوز سال تمام نشده بود که در شب سوری چنان‌که عادت قدیم است آتشی عظیم افروختند.» این آتش را در شب سوری که هم‌زمان با روزهای «بهیژک» یا «پنچهٔ دزدیده» بود برای گریزاندن سرما و فراخوانی گرما، آن هم بیشتر بر روی بامها می‌افروختند که هم شگون داشته و هم به باور پیشینیان، تنورهٔ آتش و دود بر بامها، فروهر درگذشتگان را به خانه‌های خود رهنمون می‌کرده‌است.

به دیگر سخن این آتش‌افروزی بر بام خانه‌ها، آخرین گام از آیین‌های «گاهنبار پنجه» یا ده روز پایان سال است. این ده روز را ده روز فروردیان یا فروردیگان می‌گویند که دربرگیرندهٔ پنجه کوچک (پنج روز نخست -اشتاد روز تا اناران- از ماه اسفند در گاهشماری زرتشتی، برابر با بیست و پنجم اسفند ماه بنا به گاهشمار رسمی کشور) و پنجه بزرگ (پنجهٔ دزدیه، پنج روز پایان سال) می‌باشد.