یامهدی

با یاد خدای قدر
صدای قدم‌های ماهِ خوبی‌ها، دل خاکی‌ام را آگاه ساخته است که لحظه‌ی وداع نزدیک است.لحظه‌ی وداع با ماه مهدی، با شعبان، و من در آخرین روزهای این ماه به مناجات شعبانیه نشسته‌ام.

 مورخان در مورد همسران امام نوشته‌اند: حضرت چند همسر داشت ،بدین شرح:

1ـ لیلی دختر ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی، مادر حضرت علی اکبر، شهید کربلا،

2ـ شهر‌بانو(شاه زنان) دختر کسری یزدگرد سوم، پادشاه ایران، مادر امام سجاد(ع)،

3ـ رباب دختر امریء القیس بن عدی، مادر حضرت سکینه و عبدالله رضیع،

4ـ ام اسحاق دختر طلحه بن عبدالله، مادر فاطمه بنت الحسین.

5- قضاعه ، که از او فرزندی به نام جعفر داشت.(1)

اوّلی از قبیلة ثقیف (طایفه ای در طائف)، دومی ایرانی، سومی از قبیله کلبیه و چهارمی از تیم بود.(2)

در مورد این که شهربانو جزء همسران امام بوده، اختلاف است.(3)

در مورد این که همسران در کربلا بودند، یا نه، برخی از مورخان نوشته اند: تنها رباب در کربلا حضور داشت. او به همراه دیگر زنان و فرزندان به کوفه و سپس به شام به عنوان اسیر برده شد و بعداً به همراه کاروان به مدینه بازگشتند.

وی پس از شهادت امام حسین(ع) وقتی به مدینه آمد، بزرگان مدینه از او خواستگاری و درخواست ازدواج کردند اما در پاسخ آنان فرمود: «بعد از آن که افتخار وصلت با خاندان پیامبر نصیبم شد، با فرد دیگری وصلت نخواهم کرد». در مدینه یک سال عزاداری کرد و در این مدت روزها زیر سقفی نمی‌رفت و مدام در مظلومیت حسین(ع) می‌گریست تا جان به جان آفرین تسلیم نمود.(4)

در مورد شهربانو افسانه های نقل شده که صحت ندارد . از جمله این که پس از عاشورا از دست دشمن فرار کرد و چون دشمن در تعقیب او بود ، در بین راه به کوه معروف بی بی شهربانو رسید و کوه شکافته شد و او را در خود جای داد. کسانی که نام یکی از همسران امام را شهربانو و دختر یزدگرد ثبت کرده اند ، اذعان دارند پس ازتولد امام سجاد با فاصله اندکی از دنیا رفت.(5)

—————————————————————————————————-

پی نوشت‌ها:

1- ارشاد مفید،ج2 ،ص135؛ اعیان الشیعه ،ج2 ،ص389.

2- سید محسن امین، اعیان الشیعه، ج 2، ص 389.

3-استاد مطهری ، خدمات متقابل اسلام و ایران ، ص131-132

4- ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 88؛ ابن جوزی، المنتظم، ج 6، ص 9.

5- زندگانی علی بن الحسین، سید جعفر شهیدی، ص 11.

صحیفه سجادیه
این کتاب مجموعه دعاها و نیایش‌های آن امام است که به عقیده ویلیام چیتیک، صحیفه سجادیه قدیمی‌ترین کتاب دعا در میان منابع اسلامی و اصیل‌ترین کتاب روحانی دوره‌های اولیه فرهنگ اسلامی است. روایات شیعه این کتاب را از نظر ارزش بعد از قرآن و نهج البلاغه قرار می‌دهند. تعلیمات این کتاب معنوی از الهیات گرفته تا تعلیمات اجتماعی را شامل می‌شود. همچنین ریشه‌های فلسفه و کلام اسلامی و صوفیسم را می‌توان در این کتاب پیدا کرد. زین العابدین در این کتاب نیایش مکرر به ضرورت پیروی از قرآن و حدیث و همچنین ضرورت پیاده‌سازی عدالت در جامعه اسلامی اشاره می‌کند.[۳۸]

مناجات خمس عشر
مناجات خمس عشر یا مناجات پانزده‌گانه مشتمل پانزده دعا و نیایش است منتسب به زین العابدین که برخی محققان آنرا به عنوان مکمل صحیفه سجادیه تلقی کرده آنرا کتاب جداگانه‌ای نمی‌دانند.[۳۹] گونه گونی این دعاها فرد را قادر ساخته تا دعایی را برای خواندن انتخاب کند که تطبیق بیشتری با حال فعلی او دارد.[۴۰][۴۱] این دعاها با «توبه» آغاز می‌شود که اولین قدم در اتصال واقعی به خداوند است.[۴۱]

دعای ابوحمزه ثمالی
به گفتهٔ ابو حمزه ثمالی امام سجاد در ماه رمضان بیشتر شب را به دعا و نیایش می‌گذراند. با شروع روزه دعایی را قرائت می‌کرد که بعدها به دعای ابوحمزه ثمالی معروف شد. این دعا در کتاب مصباح المتحجد شیخ طوسی ثبت شده‌است.

رساله حقوق
رساله حقوق تنها کتاب آن امام است که شکل دعا و حدیث ندارد. به گفته چیتیک اهمیت این کتاب به این دلیل است که به موضوعاتی مشابه صحیفه سجادیه پرداخته اما با سبک و زبانی متفاوت از صحیفه نگاشته شده‌است. در این کتاب زین العابدین تصریح می‌کند که سلسله مراتب اولویت‌ها همیشه باید رعایت شود. فرد قبل از اجتماع می‌آید. معنا قبل از عمل می‌آید و دانش قبل از حرکت. هر فرد وظایف اجتماعی فراوانی دارد اما وابسته به وظایف ضروری تر است: ایمان به خدا و ارتباط مناسب با حقیقت ماورایی

منظور از عشیره مبشره چیست؟در بین اهل سنت نقلی است غیر معتبر که به پیامبر اکرم (ع)نسبت داده شده است این نقل ازاین قرار است که طبق نقل پیامبر به ده نفر از اصحابش بشارت بهشت داده شده واین افراد حتما وارد بهشت می شوند این حدیث جعلی در مسند احمد بن حنبل وسنن ترمذی نقل شده ولی در منابع مهم مانند بخاری ومسلم نیامده است نام افرادی که داین حدیث شاملشان شده عبارتند از ابوکر بن ابی قحافه-عمر بن خطاب-عثمان بنعفان-حضرت علی (ع)-طلحه بن عبید ا…- زبیر بن عوام - سعید بن زید- ابو عبیده بن جراح- عبد الرخمن بن عوف

منابع مسند احمد بن حنبل ج3 ص 136

در خصوص روزه روز اول ماه شعبان از امام صادق (ع) چنین روایت شده است که «هر که روز اول شعبان را روزه بگیرد، بى تردید بهشت بر او واجب می‌شود.»

همچنین سید بن طاووس از حضرت رسول صلى اللّه علیه و آله ثواب بسیارى را براى کسى که سه روز اوّل ماه شعبان را روزه بگیرد و در شب هاى آن، دو رکعت نماز بجاى آورد، با این ترتیب که در هر رکعت سوره «حمد» یک بار، و سوره «قل هو اللّه احد» یازده بار خوانده شود روایت کرده است.