اخلاقی
1- نظم در عبادت
عبادت پیامبر(ص) از نظم خاصی برخوردار بود. از عایشه نقل شده است که شبها بر بالین پیامبر مسواک نهاده میشد و مکرر مسواک میزد چون برای نمازشب برمیخاست نخست مسواک میزد، سپس وضو میگرفت.[3] در مورد نماز شب پیامبر(ص) هم از وی پرسیده شد گفت: معمولاً پس از نماز عشاء در آغاز شب میخوابید و سپس بر میخاست و نماز میگزارد. چون نزدیک سحر میشد نماز وتر خود را میگزارد و آنگاه در بستر خود میآرمید همین که آوای اذان میشنید شتابان از جای بر میخاست و برای نماز صبح به سوی مسجد بیرون میشد.[4] روایتی هم از عاصم بن ضمره از علی(ع) است که در مورد نمازهای مستحبی روزانه پیامبر پرسید علی(ع) فرمود: هر گاه خورشید از سوی خاور چندان بالا میآمد که به هنگام نماز عصر همان اندازه به سوی باختر فرو نشسته است، دو رکعت میگزارد و هرگاه خورشید، نزدیک به نیم روز میرسید، نزدیک ظهر چهار رکعت میگزارد، آن گاه اندکی پیش از نماز ظهر چهار رکعت میگزارد و پس از نماز ظهر دو رکعت نماز میخواند و پیش از نماز عصر هم چهار رکعت نماز میخواند.[5]
2- نظم در ابلاغ رسالت خویش
سیر مراحل دعوت پیامبر(ص) به اسلام نشان از آن دارد که ایشان با یک برنامهریزی از پیش تعیین شده که البته ناشی از امر خداوند است به ابلاغ رسالت خویش پرداخت.
دعوت ایشان چند مرحله داشت؛ در مرحله اول، دعوت، نهانی و به مدت سه سال بود.[6] مرحله دوم دعوت آشکار که از ابتدا از اقوام خود بود.[7] «و أنذر عشیرتک الاقربین»[8] مرحله سوم، دعوت آشکار و عمومی بود. «فاصدع بما تؤمر و اعرض عن المشرکین»[9] بر آنچه دستور یافتهای آشکار کن و از مشرکان روی برتاب.
در مراحل بعد نیز پیامبر(ص) با پیمانهای عقبه اول و دوم رسالتهای خود را در مکانهای دیگر ابلاغ کرد.[10] انتخاب دوازده نفر نقیب هم در همین راستا بود.[11]
3- نظم در ظاهر
یکی از شاخصههای نظم در امور فردی توجه به آراستگی ظاهری است. پیامبر(ص) به آینه نگاه میکرد، موی سر را صاف میکرد و شانه میزد و این کار را نه تنها برای خانواده خود بلکه برای یارانش نیز خود را میآراست؛[12] ایشان در مسافرت هم به نظم ظاهری خود توجه داشتند و پیوسته پنج چیز را با خود همراه داشت؛ آیینه، سرمهدان، شانه، مسواک و قیچی.[13]
ایشان در مورد نظم در امور منزل نیز سفارشهایی کردند؛ پیامبر(ص) میفرماید: خانه شیطانها(آلودگیها) در منزلتان خانه عنکبوت است[14] و در روایتی دیگر میفرماید: خاکروبه را پشت در نریزید که جایگاه شیطان است.[15]
یکی دیگر از مسائلی که موجب نظم در زندگی شخصی پیامبر(ص) میشد نامگذاری اشیاء بر وسایل شخصی بود؛ از اخلاق حضرت بود که حیوانات، اسلحه و اثاث خود را نامگذاری میکرد.[16]